Wednesday, October 29, 2014

എച്ചിൽ (കപ്പിനും ചുണ്ടിനുമിടയിൽ നിന്നു തത്സമയം)

രാവിലെ ദോണ്ടെ,
പതിവു പത്രവായനയ്ക്കൊപ്പം ഇന്നൊരു ചായയും.
അപ്പഴാ സംശയം-
ചായ കുടിച്ചുകഴിഞ്ഞാ
കപ്പു മാത്രമല്ലേ എച്ചിലാവുന്നത്,
അതോ ചുണ്ടും എച്ചിലാവുമോ ?

ഉത്തരങ്ങക്കാണോ പഞ്ഞം,
ദേ ചോദിച്ചു, ദാ കിട്ടി !

കപ്പ് എച്ചിലാവും,
ചുണ്ട് എച്ചിലാവില്ല.

എങ്ങനെ ?

കഴുകാത്ത കപ്പേ എച്ചിലാവൂ എന്ന്.
കഴുകി തുടച്ച് ഉണക്കിയെടുത്താ
ഏതു കപ്പും
പിന്നേം പിന്നേം ഫ്രഷ്.

അപ്പോൾ ചുണ്ടോ ?

അങ്ങനല്ലപ്പാ-
ചുണ്ടിനെത്ര ചായ വേണമെങ്കിലും കുടിക്കാം
നോ ഇഷ്യൂസ്.
പക്ഷെ കപ്പിനുണ്ടല്ലോ,
എത്ര കഴുകിയാലും ചിലപ്പോ
മാറില്ല എച്ചിലത്വം !

എന്തൊവാടേ ഇത്?
നിങ്ങളീ വിഷയം
കപ്പും ചുണ്ടും മാത്രമായി ഒതുക്കാതെ
ചായയ്ക്ക് പങ്കെന്തെന്ന് പറയൂ,
കുടിച്ചവന്റെ റോളിനെക്കുറിച്ച് മിണ്ടു.

ദേ ഇങ്ങോട്ടു നോക്കിയേ,
ഞാനൊന്നു പറയട്ടെ
ഞങ്ങ ബ്രാഹ്മിസാ.
ചായ കുടിക്കുമ്പോ
കപ്പി ചുണ്ടു മുട്ടിക്കാറില്ല
സൊ, ബോത് ചുണ്ട് ആന്റ് കപ്പ് റിമെയ് പ്യുവ !

(പുവ, അല്ല്യോ ?)

നിങ്ങളിവിടെ വത്തമാനോം പറഞ്ഞോണ്ട് ഇരുന്നോ
മേശപ്പുറത്തു ദാ
ഒഴിഞ്ഞ കപ്പുക രണ്ടെണ്ണം മുട്ടിയും ഉരുമ്മിയും.
നാണമില്ലെടേ എച്ചിലുകളേ
എച്ചിച്ചുണ്ടിലുമ്മ വയ്ക്കാ പരസ്പരം !

എച്ചിലുകക്കെവിടെയാ നാണം ?
സംസ്കാരമില്ലാത്തവ !

അളിയാ,
എനിക്കിവിടെ ചായ പണി തന്നൂട്ടൊ.
ഞാനൊന്നു വെളിക്കിറങ്ങീട്ടു വരാം
അതുവരെ എച്ചി വിഷയത്തി നിങ്ങച്ചിക്ക്...


***                                ***                                ***

Saturday, June 7, 2014

ജൂൺ !


ഒന്നാമത്തെ ആഴ്ച അവധിയില്ല,
രണ്ടാമത്തെ ആഴ്ച അവധിയില്ല,
മൂന്നാമത്തെ ആഴ്ച അവധിയില്ല,
നാലാമത്തെ ആഴ്ചയും, നാശം, അവധിയില്ല.

പോരാത്തതിനു നല്ല മഴയും !

ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാ,
വെറുതെ മനുഷ്യനെ മെനക്കെടുത്താനായി
നേരവും കാലവും മറന്ന് ആരോ ഉണ്ടാക്കിവച്ച
ഒരു മാസം !


************                                                    ****************                            ****************

Thursday, May 29, 2014

എറണാകുളത്തേയ്ക്ക്


ടിക്കറ്റെടുത്തത് എറണാകുളത്തേയ്ക്കു തന്നെ.
യാത്രയി കുടിയ്ക്കാ കുപ്പിവെള്ളവും കോളയും കരുതിയിരുന്നു.
കൊറിക്കാ ലെയ്സ്, മഞ്ച്, പിന്നെ കുറെ കുകുറെ.
ഉച്ചയ്ക്കു കഴിക്കാ ഫിഷ് മീസോ ചപ്പാത്തിയും ചിക്കനുമോ
ആലപ്പുഴ സ്റ്റേഷനി നിന്നു വാങ്ങാമെന്നു കരുതി.
എ സി കോച്ച് അല്ലാതിരുന്നതുകൊണ്ട് നല്ല ചൂടു സഹിക്കണ്ടി വന്നു.
ഇനി കുറെ ബോറടി തന്നെ എന്നു കരുതി.
പക്ഷെ ദൈവം എത്ര മഹാ !
ക്കല നിന്നു കയറി ഒരടിപൊളി പീസ്!
ജീസ്, സ്ലീവ് ലസ് ടോപ്പ്, മുഴുവ സമയവും മൊബൈലി മുങ്ങിയ
ഒരുഗ്ര ഉരുപ്പടി !
ഏതു ഭാഗം വേണമെങ്കിലും എത്ര നേരം വേണമെങ്കിലും നോക്കിയിരിക്കാം.
യാത്ര എത്ര രസമായി മാറിയെന്നോ.
വണ്ടി ലേറ്റാവണേ എന്നായി പ്രാത്ഥന.
കോപ്പിലെ വണ്ടിക്കപ്പോ ഒടുക്കത്തെ സ്പീഡ് !
കൊല്ലവും കരുനാഗപ്പള്ളിയും കടന്ന് കായംകുളത്ത് വണ്ടിയെത്തിയത്
സെക്കന്റുക കൊണ്ട് !
ആ വസന്തം അവിടെയങ്ങു പോയിക്കിട്ടി.
പകരമൊരു കിളവനും വായാടിത്തള്ളയും.
വണ്ടിയി നിന്നിറങ്ങി ഓടാ തോന്നിയെന്നു പറഞ്ഞാ മതിയല്ലോ.
പക്ഷെ വീണ്ടും ദേ, ദൈവകരുണ.
ഹരിപ്പാട്ടെ തിരക്കി സീറ്റഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തിരുന്നപ്പോ
ഒരു പതിമൂന്നുകാരിയോടു ചേന്നിരുന്നത് എങ്ങനെ മറക്കും?
നിവൃതി എന്ന വാക്കുകൊണ്ടു മാത്രം നിവചിക്കാവുന്ന അനുഭവം !
മാരാരിക്കുളം, ചേത്തല, തുറവൂ
സ്റ്റേഷനുക കഴിഞ്ഞുപോയതോമ്മയുണ്ട്.
ആ കുട്ടിയും തന്തയുമിറങ്ങിയതെവിടെയാ ?
ദിഗ്ഭ്രമം.
ടി ടി ഇ ചെക്ക് ചെയ്തിരുന്നെങ്കിലും
ടിക്കറ്റ് എറണാകുളത്തേയ്ക്കു തന്നെയല്ലേ എന്ന്
നാലഞ്ചു തവണ ഉറപ്പുവരുത്തി.
എറണാകുളത്തു തന്നെയാണു പോവേണ്ടത്.
തിരുനെട്ടൂ സ്റ്റേഷ കഴിഞ്ഞപ്പോ
അടുത്തിരുന്ന ഒരാളുടെ ആത്മഗതം: ഇനി എറണാകുളം.
കോളയും വെള്ളവുമെല്ലാം കുടിച്ചു തീത്തു കുപ്പിക സീറ്റിനടിയി തള്ളി
ലെയ്സും കുക്കുറെയുമെല്ലാം തിന്ന് കവറുക വെളിയി തട്ടി.
ബാഗെടുത്തു ഞാ റെഡി.
ഒന്നു മൂത്രമൊഴിക്കാം അവസാനമായി-
ടോയ് ലെറ്റി സിബ്ബിടവെ വണ്ടി നിന്നു.
പുറത്തിറങ്ങാ തുടങ്ങും നേരം ശരിക്കു ഞെട്ടി.
ആലപ്പുഴ സ്റ്റേഷ !
എന്താ സംഭവിച്ചത് ?
വാതിക്ക ശങ്കിച്ചു നിന്നപ്പോ പിറകിലെ ആ തിരക്കു കൂട്ടി.
ലാസ്റ്റ് സ്റ്റേഷനി എന്തു സംശയമാ ചേട്ടാ ?
ലാസ്റ്റോ !? ഇനി വണ്ടി മുന്നോട്ടില്ലേ ?
ചെന്നൈ ആലപ്പി കായംകുളത്തു പോവുമോ !
ചേട്ടന് സ്റ്റേഷ മാറിപ്പോയെന്നു തോന്നുന്നു.
മേയ് ബി. തൊണ്ടയിടറി. എവിടെയോ എന്തോ മിസ്റ്റേക്ക് !
ആരോ എന്തിനോ ചതിച്ചതാവണം.
ഇല്ലേ ?
പിന്നെ എറണാകുളത്തേയ്ക്കു ടിക്കറ്റെടുക്കാ ക്യൂ നിക്കുമ്പോ
മറ്റു സാധ്യതകളും മനസി തെളിഞ്ഞു:
എനിക്ക് വണ്ടി മാറിപ്പോയതാവില്ലേ ?
അല്ലെങ്കി, ചിലപ്പോ
വണ്ടിക്ക് ഞാ മാറിപ്പോയതാണെങ്കിലോ !?

*************                                         **************                           ****************